„Jedną z najbardziej motywujących rzeczy, którą rodzice mogą zrobić dla dzieci, jest regularne spędzanie z nimi specjalnego czasu” J. Nelsen
O co chodzi z tym „specjalnym” czasem, przecież codziennie „jesteśmy” z naszymi dziećmi…
Otóż jest różnica między czasem „muszę”, a „specjalnym” czasem. Chodzi o bycie z dzieckiem, dla samej przyjemności z przebywania razem, podążanie za nim, wspólne robienie rzecz, które sprawiają przyjemność (ważne: bez rozliczania za niewłaściwe zachowania, czy niezadowalające wyniki szkolne – na to przeznaczcie osobne rozmowy). Na początek można spisać pomysły, jak spędzić specjalny czas i wybrać te rozwiązania, które odpowiadają rodzicowi i dziecku, np. granie w ulubione gry planszowe, czytanie książki, układanie klocków czy inne lubiane przez Was czynności. Od czasu do czasu warto zaplanować również specjalne wyjście.
Dobrze, a ile tego czasu? Nie chodzi o ilość, ale o jakość czasu. Poświęć, tyle ile możesz w danym momencie. Ja nie wyobrażam sobie dnia bez specjalnego czasu z dziećmi, nawet gdyby było, to po prostu przytulanie i porozmawianie o tym, jak minął dzień.
Specjalny czas, jest jedną z najlepszych i najskuteczniejszych sposobów budowania relacji z dzieckiem w każdym wieku, także z nastolatkiem. Dzięki temu:
– dziecko ma możliwość zaspokojenia potrzeby przynależności i znaczenia, tzn. czuje się ważne i kochane,
– przypomina nam rodzicom, jak ważne są dla nas nasze dzieci i pozwala nam cieszyć się ze wspólnego bycia,
– stanowi najważniejszy i najskuteczniejszy sposób zapobiegania występowaniu zachowaniom niewłaściwym, szczególnie tych, w których dziecko dopomina się o uwagę.
Ważne:
– specjalny czas sprawdza się u dzieci powyżej 3 roku życia, bo dopiero wtedy są w stanie zrozumieć jego koncepcję,
– planuj specjalny czas, może to być zapisane w planie dnia i tygodnia (np. specjalne wyjście). Będzie to przydatne także w sytuacji, gdy dziecko domaga się specjalnego czasu, a Ty nie jesteś w stanie właśnie teraz go ofiarować. Możesz wtedy powiedzieć: „Kochanie teraz, gotuję zupę i już się nie mogę doczekać naszego specjalnego czasu po obiedzie”,
– nazwij dziecku „teraz mamy specjalny czas”, niech ma świadomość, że to jest przestrzeń tylko dla niego,
– wyłącz telefon, komputer, nie umawiaj w tym czasie spotkań,
– opowiedz o sobie – podziel się tym jak Ci minął dzień, co przydarzyło się przyjemnego i smutnego. Pamiętaj, jednak, aby treści dostosować do wieku dziecka, nie może to być obciążanie go Twoimi problemami,
– z jednym dzieckiem czy całą rodziną? – to zależy od sytuacji Twojej rodziny i potrzeb dzieci, jeśli dzieci potrzebują być tylko z tatą/mamą, uszanuj to i zaplanuj czas, tak, aby to było możliwe. Warto też organizować specjalny czas dla całej rodziny, np. w formie spotkań rodzinnych.
Jeśli zaczynasz wprowadzać specjalny czas do swojej rodziny – na początku może okazać się to trudne, ale nie zniechęcaj się, tylko bądź, a szybko zobaczysz efekty, w postaci bliskości, większego wzajemnego zrozumienia i współpracy. Powodzenia🙂
Literatura: J. Nelsen Pozytywna dyscyplina. CoJaNaTo Warszawa 2015